Afgelopen jaar werd mijn zoon 10 jaar en had ik geen zin om veel geld uit te geven voor zijn kinderfeestje. Nu wist ik nog van mijzelf van vroeger dat een speurtocht altijd garant stond voor een succesvol kinderfeestje.
Voorbereiding
Ik heb de fiets gepakt, pen en papier meegenomen en ben gaan fietsen. Elk punt van de route heb ik genoteerd, tussendoor vragen verzonnen en ze langs een paar speeltuinen laten lopen. Bij kennissen die er in de buurt woonden heb ik gevraagd of ik op de ochtend van de dag van het feestje chips en/of drinken in hun voortuin mocht neerzetten. Bij de ijsboer heb ik voor alle kids een ijsje vooruit betaald. Bij de plaatselijke biljartclub (waar mijn vader die middag toevallig achter de bar stond) heb ik gevraagd of ze de kinderen die middag een glas frisdrank wilden geven. Ook nog langs de brandweer gegaan om te vragen of ze een rondleiding door de kazerne wilden doen. Helaas waren die die middag niet beschikbaar maar de dame achter de balie werkte heel vriendelijk mee door een paar vragen te verzinnen die de kinderen van buitenaf konden beantwoorden.
Alles en iedereen werkte mee en na 1½ uur stond mijn speurtocht op papier. Thuis alles uitgewerkt, de speurtocht een aantal keer gekopieerd en bij de Action van die dingen gekocht waar de speurtocht in geklemd kon worden. De vragen moesten toch allemaal beantwoord worden en met zo’n ding schrijft het makkelijker. (na het feestje meteen een leuk cadeautje)
De dag zelf
Op de middag van het feestje was het schitterend weer. Niet zo heel warm maar de zon werkte lekker mee. Kids kwamen binnen en ik heb ze meteen naar buiten gedirigeerd. Jongens maken toch altijd meer bende dan meisjes…
Cadeautjes geven
Taartjes versierd, cadeaus uitgepakt d.m.v. ballonnen stuk te prikken waarna er een kaartje met een naam uit kwam en dit kind mocht dan zijn cadeautje aan de jarige geven.
De speurtocht
Daarna de speurtocht begonnen. Ik heb ze gevraagd of ze wilden dat de ouders mee liepen of dat ze het zelf konden. Uiteraard wist ik het antwoord maar zo laat je de beslissing bij de groep en zullen ze 10x voorzichtiger zijn dan wanneer er een ouder mee loopt. Natuurlijk heb ik ze nog wel een paar keer op het hart gedrukt dat ze heeeel goed moesten uitkijken met oversteken (in de route had ik hier wel rekening mee gehouden door ze bij zebrapaden en stoplichten over te laten steken maar soms ontkom je er niet aan) en ook had ik het nog heel groot op de route gezet.
De kinderen zijn vertrokken en we hebben ze 3 (!!) uur niet gezien. Wel gebeld naar de kennissen en mijn vader zodat ik wist waar ze ongeveer liepen.
Toen ze thuiskwamen raakten ze niet uitgepraat. Ze hadden de middag van hun leven gehad. Natuurlijk waren ze veel te lang in de speeltuin blijven spelen, nog even bij de kinderboerderij naar binnen geweest, bij de biljart met de stoeltjeslift gespeeld en meer van dit soort dingen die ze echt niet doen als er ouders bij zijn.
Na het patat eten (altijd pret, patat in de neus, in de oren e.d.) en broodjes kroket en frikandel heb ik de kinderen lopend (‘moeten we alweer lopen?’) naar huis gebracht.
Terugblik
Ik wil er wel bij zeggen dat, als de kinderen alleen gaan lopen, je er wel een goed gevoel bij moet hebben. Met sommige kinderen weet je van te voren al dat het niet gaat lukken. Hou hiermee rekening bij het samenstellen van de feestgroep of loop gezellig mee. Veel plezier!